ŻYWE POMNIKI SUE RYDER

Jeden z wielu "żywych pomników" Sue Ryder stoi w Radzyminie. Są nim dwa pawilony Domu Pomocy Społecznej. Kim była Angielka, która często gościła w Radzyminie i tu zostawiła kawałek swojego wielkiego, dobrego serca? Jej nazwisko stało się znane w Polsce zaraz po wojnie. Przybysze z Wielkiej Brytanii, szczególnie polscy żołnierze, opowiadali o młodej kobiecie, która organizowała pomoc żołnierzom, opiekowała się "cichociemnymi" a szczególną troskę i miłość okazywała Polakom.

W czasie wojny, siedemnastoletnia Sue Ryder, zgłosiła się ochotniczo do wojskowej służby kobiet, skąd została skierowana do polskiej sekcji tajnych służb Zarządu Operacji Specjalnych SOE. Zajmowała się dywersją w okupowanej Europie. Wyprawiała do akcji "cichociemnych", w tym wielu Polaków, i organizowała zrzuty broni dla powstańczej Warszawy. Podziwiała odwagę żołnierzy, ich determinację oraz pocieszała w chwilach załamania. Mocno przeżywała, gdy część z nich nie wracała do macierzystych baz. Doświadczona cierpieniem i bólem lat wojny i utratą swoich bliskich podjęła decyzję uczczenia ich pamięci. Stąd pomysł "żywego pomnika".

Zapragnęła uratować życie i zdrowie choćby tylu ludziom, ilu ich poznała w czasie służby w SOE i już nigdy potem ich nie zobaczyła. Najpierw pomagała ocalonym więźniom obozów koncentracyjnych, w tym wielu Polakom. Później założyła Fundację swego imienia, instytucję charytatywną pomagającą wszystkim, niezależnie od rasy, religii, wieku i szerokości geograficznej. Owoc działalności tej fundacji to prawie 100 "żywych pomników" - szpitali i domów pomocy społecznej. Pani Sue Ryder nie posiadała żadnego majątku osobistego. Działalność jej Fundacji opiera się na propagowaniu idei, apelowaniu i inspirowaniu ludzi do współpracy i ofiarności. Ma wielu sponsorów, którzy organizują imprezy, wystawy, loterie, zawody i aukcje. Fundacja ma sieć około 400 sklepów, z których dochód przeznaczony jest na jej cele. Pani Sue Ryder szczególnie pokochała Polskę i Polaków. Już w czasie służby w SOE na swoim angielskim mundurze nosiła białego orzełka. W Polsce Fundacja wybudowała około 30 zakładów pomocy społecznej. Z angielskich materiałów budowali je w większości angielscy rzemieślnicy i wolontariusze. Mieszkańcami tych domów są chorzy i potrzebujący szczególnej troski. Pani Sue Ryder, do ostatnich chwil życia, choć zmęczona pracą ponad siły, wykazywała wprost nadludzką energię i realizowała, z miłości do drugiego człowieka, swoje wielkie posłannictwo. "Jesteśmy tyle warci, ile zrobimy dla innych" - to dewiza pani Ryder.