Chrystus rodzący się w grudniową noc, szczególnie w czasach niewoli, był zawsze Nadzieją dla Polaków. Pragnienie rychłej wolności wyrażano w kolędach, tych tradycyjnych, śpiewanych od wieków i nowych, nawiązujących swą treścią do sytuacji Ojczyzny.
Śpiewali je Polacy w okupowanym kraju i polscy żołnierze rozsiani po świecie, więźniowie w niemieckich obozach koncentracyjnych i sowieckich łagrach, partyzanci z leśnych oddziałów. Śpiewano je na melodie tradycyjnych kolęd, a często na inne melodie, szczególnie żołnierskich piosenek.  więcej »

Po II wojnie światowej, władza komunistyczna zaczęła zacierać ślady zwycięskiej bitwy z bolszewikami w sierpniu 1920 roku. Dotknęło to szczególnie Radzymin. Zakazano odbywania uroczystości patriotycznych, niszczono pamiątkowe tablice na Cmentarzu Żołnierzy Polskich 1920 r., obcięto nawet metalowe uchwyty do flag na słupach cmentarnej bramy. Szybko też zmieniono nazwy ulic noszące imiona pułków walczących o miasto i bohaterów bitwy. Przetrwały jednak dwie nazwy ulic związane z sierpniowymi wydarzeniami roku 1920, których znaczenie komuniści tłumaczyli po swojemu. Były to ulice, Zwycięska i Waltera.  więcej »

W czasie II wojny światowej na pomoc okupowanej Polsce spieszyli ,,chłopcy z nieba’’, dziś owiani już legendą Cichociemni.
Byli to spadochroniarze, znakomicie wyszkoleni do działań indywidualnych, specjaliści w zakresie sabotażu, dywersji, wywiadu, łączności a także oficerowie przygotowani do pełnienia obowiązków sztabowych i dowódczych w Armii Krajowej.  więcej »