Tradycją członków Towarzystwa Przyjaciół Radzymina jest przeżywanie uroczystości Bożego Ciała w innym, ciekawym miejscu. Tym razem w czerwcu 2019 roku było to Kadzidło, gdzie kultywuje się folklor kurpiowski.
Podczas tej eskapady uczestnicy zwiedzili Olsztyn z pięknym Starym Miastem oraz żeglarskie centrum Mazur, czyli Giżycko. Mieli możliwość zobaczyć zamek krzyżacki i gotycki most w Reszlu. Uczestniczyli we Mszy świętej w Sanktuarium Maryjnym w Świętej Lipce, gdzie wysłuchali również koncertu organowego.
Stałym punktem programu dla wyjeżdżających na Mazury jest oczywiście Kętrzyn oraz „ Wilczy Szaniec” w Gierłoży. Nie inaczej było i tym razem. Końcowy akcent tej wspaniałej wycieczki to rejs statkiem z Mikołajek do Rucianego. Widoki niezapomniane, pogoda cudna.
I chociaż każdy był tam nie jeden raz, to zawsze można odkryć coś nowego. A potem długo pamiętać.
I jeszcze jedno. Wycieczkowicze zakwaterowani byli w urokliwym Ośrodku Wypoczynkowym Bęsia, nad jeziorem Bęsia, około10 km od Biskupca.

11 maja 2019 roku członkowie i sympatycy TPR mieli okazję uczestniczyć w jednodniowej wycieczce z cyklu „ Mazowiecki Szlak Literacki”. Tym razem był to wyjazd do Płocka śladem Władysława Broniewskiego. Zanim jednak uczestnicy dotarli do tego ponadtysiącletniego grodu, zwiedzili kościół romański i klasztor w Czerwińsku- nie pierwszy raz zresztą.
„ Mnie w tym mieście wszystko wolno”- krótko wyjaśnił kierowcy zaskoczonemu żądaniem zatrzymania auta na środku mostu im. Legionów Piłsudskiego w Płocku, już wtedy kombatant i ceniony poeta Władysław Broniewski, pseudonim „ Orlik”.
Gdy wpatrywał się w toń szeroko rozlanej Wisły, od wieków podmywającej wzgórze jego rodzinnego miasta, czy chciał w nim zostać? A może wspominał tylko założoną tu drużynę harcerską lub czas, gdy z kolegami z gimnazjum przy dawnej ulicy Królewieckiej narażał się na represje za redagowanie antysystemowego pisma pt. „Młodzi idą?”. Uczestnicy wycieczki poszli śladami wybitnego piewcy Mazowsza do miejsc, w których kształtowała się jego wrażliwa a jednocześnie bohaterska natura. Dzięki narracji autentycznego przewodnika miejskiego można było zrozumieć kontekst dziejowy pisanych przez Broniewskiego rewolucyjnych, żołnierskich i lirycznych wierszy.
Ale Płock to przede wszystkim jedna z najstarszych pięciu katedr polskich, usytuowana na urwistym i wzniosłym Wzgórzu Tumskim, imponująca rozmiarami i pięknem romańskiej architektury. Jej mury majestatycznie wyłaniają się z bujnej i soczystej zieleni stuletnich kasztanowców wieńczących Wzgórze Tumskie. Mowa tu oczywiście o Bazylice Katedralnej Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Jest ona miejscem wiecznego spoczynku Władysława Hermana, Bolesława Krzywoustego i kilkunastu książąt mazowieckich. Można tam podziwiać Drzwi Płockie odlane w brązie w latach 1152- 1154 w Magdeburgu. Razem z Drzwiami Gnieźnieńskimi należą do jednych z najlepszych dzieł tego typu w dwunastowiecznej Europie. Drzwi służyły przede wszystkim ilustracji Składu Apostolskiego jako wykład prawd i zasad wiary chrześcijańskiej. Od 8 listopada 2011 roku Parafia Katedralna posiada relikwie św. Jana Pawła II.
W drodze powrotnej uczestnicy wycieczki milo spędzili popołudniowy czas w otoczeniu pięknej przyrody przy ognisku i pieczonych kiełbaskach.

Towarzystwo zimą organizuje wesołe kuligi w ostępach leśnych dawnej Puszczy Sulejowskiej koło Tłuszcza.
Gościmy w Zaścianku Mazowieckim u Zbigniewa Kępińskiego w Grabowie.
W bieżącym roku z powodu bezśnieżnej zimy nie jechaliśmy kuligiem. Zastąpiła go zapustna biesiada przy ognisku i w regionalnej chacie przy kominku w Mazowieckim Zaścianku.
Pięknie przyozdobiona w regionalne sprzęty i ludowe ozdoby chata przeniosła nas w czasy, kiedy bywał w tych stronach sam Kamil Cyprian Norwid, gdy w bliskim Sulejowie odwiedzał swoją babkę Hilarię Sobieską.